Niemożność wykonywania pracy przez osobę na obowiązkowej kwarantannie jest traktowana tak samo, jak niezdolność do pracy z powodu choroby. W takim przypadku do wypłaty świadczeń pieniężnych z tytułu choroby, czyli wynagrodzenia za okres choroby lub zasiłku chorobowego nie jest potrzebne zwolnienie lekarskie.
Przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego osobie na kwarantannie stosuje się ogólne zasady. Jedną z nich jest utrata prawa do zasiłku chorobowego w przypadku wykonywania pracy zarobkowej w okresie niezdolności do pracy. Zatem także praca zdalna podczas kwarantanny spowoduje pozbawienie prawa do zasiłku chorobowego.
Należy jednak podkreślić, że okres, w którym pracownik podlega obowiązkowi kwarantanny, nie jest tożsamy z niezdolnością do pracy z powodu choroby. Kwarantanna oznacza bowiem odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie chorobą zakaźną, ale u której nie stwierdzono takiego zakażenia.
To oznacza, że w przypadku, gdy pracownik w związku z odbywaniem kwarantanny nie wystąpi o zasiłek chorobowy oraz w uzgodnieniu ze swoim pracodawcą będzie wykonywał pracę zdalną, prawo do zasiłku chorobowego nie będzie mu przysługiwało. Otrzyma natomiast wynagrodzenie za wykonaną pracę. Innymi słowy, nie można pracować, gdy wystąpiło się o wypłatę świadczenia chorobowego za czas kwarantanny. Nie wolno bowiem łączyć pracy z jednoczesnym pobieraniem zasiłku. Nie ma jednak obowiązku występować o świadczenie chorobowe za czas kwarantanny.
W ustawie uchwalonej przez Sejm RP 22 października 2020 r. (ustawa w toku prac legislacyjnych) zagadnienie to zostało jednoznacznie uregulowane. Ustawodawca wprost wprowadza rozwiązanie, które dopuszcza możliwość wykonywania pracy zdalnej w okresie kwarantanny.