„Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat”- to chyba najbardziej znany cytat Janusza Korczaka — lekarza, wychowawcy i pedagoga, znawcy dziecięcego świata, a w latach 1912 — 1942 pełniącego funkcję dyrektora żydowskiego Domu Sierot w Warszawie.
Krokusy, które zakwitły na przyszkolnym trawniku Technikum nr 3 w Malborku, ponownie przypominają o wydarzeniach II wojny światowej. Przywołują tragedię, jaką był Holokaust – planowy proces prześladowania i zamordowania Żydów (mężczyzn, kobiet i dzieci) przez nazistowski reżim. Liczba żydowskich ofiar Holokaustu jest szacowana na prawie 6 milionów, choć dokładna liczba nie jest znana z powodu braku kompletnej ewidencji oraz systematycznego niszczenia archiwów i zacierania śladów przez władze niemieckie w obliczu klęski wojennej. 1,5 mln ofiar stanowiły dzieci.
Projekt Krokus wpisuje się w zasady i wartości promowane przez Unię Europejską. Opierają się one na poszanowaniu praw człowieka i litery prawa oraz opowiadają się za szacunkiem wobec wszystkich obywateli Unii Europejskiej niezależnie od ich pochodzenia etnicznego, niepełnosprawności, orientacji seksualnej i wyznania. Projekt Krokus ma na celu upamiętnienie ofiar Holokaustu i edukację w tym zakresie, a także zwiększanie świadomości co do zagrożeń wynikających z nienawiści, dyskryminacji i uprzedzenia. Poprzez zaangażowanie w projekt uczniowie poznają przeszłość Europy i zastanawiają się nad znaczeniem UE obecnie, doceniając istnienie zjednoczonej Europy opierającej się na fundamentalnych zasadach.
Projekt „Krokus” zwiększa świadomość dotyczącą pamięci, historii Europy i wartości europejskich propagujących wśród wszystkich swoich obywateli pokój, pojednanie oraz dobro.
Naziści zamordowali setki tysięcy dzieci, ale wiele dzieci przeżyło Holokaust. Obecnie osoby, które przeżyły, są przeważnie dziadkami i babciami. Przekazują swoje opowieści swoim dzieciom i wnukom. Tych opowieści nie wolno zapomnieć. Należy je opowiadać młodszym pokoleniom.
Kiedy z początkiem wiosny kwitną krokusy, pamiętamy o dzieciach, które umarły. Ale te piękne kwiaty przypominają nam także o tym, że nawet po najstraszniejszych wydarzeniach życie zaczyna się na nowo, a my możemy mieć nadzieję, że nadejdą czasy lepsze od tych, które przeminęły. Kwiaty przypominają nam, że wciąż możemy dostrzegać piękno świata i mieć nadzieję na przyszłość. Sadzenie ich wiąże się ze smutkiem, ale również z nadzieją. - Technikum nr 3 w Malborku.
„Kto ucieka od historii, tego historia dogoni. Godność zachować w niedoli…” - (Z odezwy Korczaka „Do Żydów!”)